มองทุกข์

วันนี้เห็นป้าคนนึง แก่มากแล้วต้องออกแรงเข็นรถเข็น เพื่อไม่ให้รถที่ตามหลังมาต้องหงุดหงิด ป้าแก่แล้ว ป้ายังต้องทำงาน เพราะถ้าป้าไม่ทำงานก็จะไม่มีตังใช้  ไม่มีข้าวกิน  ทั้งที่ในวัยของป้าไม่ควรที่จะต้องมาลำบากเลี้ยงชีพเช่นนี้

คิดว่าคนส่วนใหญ่ที่มีความทุกข์ ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะคนเรามักจะมองแต่ทุกข์ของตนเอง และความผิดพลาดของผู้อื่น หากเราเพ่งมองแต่ทุกข์ของตนเอง ความเอื้อเฟื้อต่างๆที่จะมีต่อผู้อื่นจะลดลง เพราะมัวแต่กลัดกลุ้มเรื่องของตัวเอง จมจ่อมแต่ความรู้สึกนั้น และถ้ายิ่งไปมองความผิดพลาดของผู้อื่นร่วมด้วยแล้ว นอกจากความเมตตาจะไม่บังเกิด  อารมณ์ไฟสุมทรวงอาจจะเข้ามาแทนที่

หากเราลองเปลี่ยนมามองกลับด้านกัน โดยมองทุกข์ของผู้อื่น ความรู้สึกที่แข็งกร้าวหรือห่อเหี่ยวภายในใจ จะคลายตัวลง เพราะความรู้สึกเมตตาสงสารจะเข้ามาแทนที่ ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และความอยากทำอะไรเพื่อผู้อื่นจะตามมา

เปรียบดั่งพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ที่มองเห็นทุกข์ของสรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง  เกิดความเมตตาสงสารปรารถนาจะให้เหล่าสรรพสัตว์พ้นจากทุกข์ ความรู้สึกจึงเปี่ยมล้นไปด้วยเมตตา ความเมตตาที่เปี่ยมล้นนี้สามารถทำให้ตั้งจิตอธิษฐานให้ได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง เพื่อที่จะสามารถนำพาตนเองและเหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลายพ้นจากทุกข์ได้

สรุปคือหากเรากำลังประสบปัญหา ให้มองคนที่เค้าทุกข์มากกว่าเรา มีทางเลือกน้อยกว่าเรา เผื่อเกิดกำลังใจที่เข้มแข็งให้กับตนเองได้บ้าง...